馬來西亞語語簡介
馬來西亞語簡介
馬來語（Bahasa Melayu）屬於南島語系印度尼西亞語族。馬來語是馬來西亞聯邦和文萊的官方語言，也是新加坡的官方語言之一。1945年印度尼西亞從荷蘭手中宣佈獨立以後，印度尼西亞所使用的馬來語被改爲印尼語。馬來語的拼寫經歷了梵文－阿拉伯文－拉丁文，1904年後，用拉丁字母拼寫的現代馬來語在馬來亞逐步推廣。
Bahasa Melayu tergolong jurusan bahasa pulau selatan dan golongan bahasa Indonesia.Bahasa Melayu digunakan di Negara Malaysia dan Negara Brunei Darussalam secara rasmi, Bahasa Melayu juga salah satu bahasa rasmi yang digunakan di Singapura.Pada tahun 1904, Negara Indonesia merdeka dari penjajahan Belanda, Bahasa Melayu digunakan di Indonesia dinamakan sebagai Bahasa Indonesia.
馬來語在其自身的發展中經歷了很多變化，同時也吸取了很多外來的因素。比如馬來語中很多的宗教詞語來源於阿拉伯語，因爲伊斯蘭教是馬來西亞的國教，而阿拉伯地區也是信奉伊斯蘭教。在法律和科教方面，受英國殖民統治的影響，有許多來源於英文的外來詞。例如“警察”這個詞：“polis(馬) －police(英)”，二者在拼寫和發音上差別很小。
Bahasa Melayu mempunyai banyak perubahan dalam perkembangannya, di samping itu, menerima unsur-unsur luaran. Seperti ada banyak perkataan Melayu dalam pihak agama adalah berasal dari Arab,kerana di Malaysia, orang Melayu beragama Islam, di Negara Arab juga. Tapi, dalam pihak undang dan pendidikan,ada beberapa perkataan berasal dari English. Misalnya, perkataan “polis(馬) －police(英)”mempunyai sedikit perbezaan dalam ejaan dan lafaz.
馬來語中有6個單元音（VOKAL），3個雙元音(DIFTONG)，26個輔音(KONSONAN)。馬來語沒有性、數、格的變化。詞根加上前綴，後綴以及詞根重疊是構詞的主要手段。
